Piotr Komorowski, Obrazy nieintencjonalne

Zapraszamy na wernisaż, który odbędzie się 13 marca o godz. 19:00 w Galerii Fotografii ZPAF.

Rozmaite komunikatory wizualne generują struktury autonomiczne, całkowicie niezależne od przekazywanych treści i niezaplanowane przez swoich konstruktorów. Są widoczne, ale najczęściej nie podlegają świadomej percepcji. W swojej praktyce wyróżniam trzy takie urządzenia.

1. Ekrany i monitory – od kinowych po telewizyjne, komputerowe, a obecnie także ekrany smartfonów. Te ostatnie po pewnym czasie tworzą intrygujące kombinacje znaków układających się w czytelną formułę plastyczną.

2. Matryce cyfrowe aparatów fotograficznych generujące w niektórych sytuacjach tzw. szumy własne: niepowtarzalne, strukturalne byty, budujące przestrzeń znaczeń od plastycznych po symboliczne.

3. Obiektyw fotograficzny jako „niezaangażowane” narzędzie notacji. Samo w sobie „widzenie” obiektywu jest obojętne, nieintencjonalne. Bez celowej, porządkującej roli fotografa, powstające obrazy przyjmują charakter chaotyczny. Niekiedy zaś zaś wpisują się w znane konwencje estetyczne.

Piotr Komorowski

Piotr Komorowski, w latach 80. ub. wieku związany z ideą tzw. fotografii czystej, akcentującej ortodoksyjność i autonomiczność medium. Od 2000 roku zajmuje się także fotografią inscenizowaną. Prezentacje w Polsce, Danii, Niemczech, Francji, Czechach, Słowacji, Litwie, Algierii, Jugosławii oraz USA. Autor tekstów krytycznych dot. fotografii; publikacje m.in. w „Sztuce”, „Obscurze”, „Exicie”, „Formacie”, „Akcencie”, „Odrze”, „Imago” i innych czasopismach. Pomysłodawca i współzałożyciel Międzynarodowego Forum Fotografii Kwadrat we Wrocławiu (2003-2018). Założyciel Autorskiego Laboratorium Fotografii we Wrocławiu (2015–nadal). Profesor Akademii Sztuk Pięknych im. E. Gepperta we Wrocławiu, gdzie prowadzi Pracownię Fotografii Inscenizowanej.