Pigułki szczęścia

Tytuł wystawy nawiązuje do powierzchownego upiększania rzeczywistości, za którym kryją się raczej ukryte tajemnice, niż autentyczna zmiana.

We współczesnym świecie wiele tego typu zjawisk nas otacza, ale nie zawsze chcemy i mamy odwagę bliżej przyjrzeć się sprawom. Prace studentów zawsze są poszukiwaniem ich własnej historii, tworząc książkę najpierw zastanawiają się, o czym chcieliby opowiedzieć. Później następują decyzje projektowe, powstaje tekst, ilustracje i w końcu obiekt – czasem w formie książki, ale nie zawsze. Studenci odpowiadali na tematy ogólnie nadające kierunek ich poszukiwaniom: takie jak mapa, narracja bez słów, sztuka efemeryczna, praca nad tekstem. Znając docelowe miejsce ich pierwszej wystawy po dwóch semestrach wspólnej pracy, zastanawiali się także nad powiązaniem jego charakteru z ich dziełami.