Beata Mak-Sobota, Industrial glass

Zapraszamy na wystawę, która prezentowana jest w Black Frame przy Concordia Design na Wyspie Słodowej.

Sztuka industrialna stanowi ważny element dialogu między tradycją a nowoczesnością, komentując przemiany społeczne i technologiczne. Koncentruje się na podkreślaniu surowości materiałów, takich jak stal, beton czy szkło, często eksponując ich naturalną teksturę i kolorystykę. Elementy techniczne, konstrukcyjne, które na co dzień są niedostrzegane lub uznawane za zwyczajne, mogą stać się inspiracją dla poszukiwań przez twórców nowych rozwiązań formalnych.

Beata Mak-Sobota eksperymentuje w procesami technologicznym związanym z techniką dmuchania szkła, wykorzystując metalowe siatki do kreowania formy naczynia. Łączy tradycyjne metody rzemieślnicze z materiałami, które przynależne są odległemu obszarowi budownictwa. W jej seriach naczyń Koszyńce i Siatkańce minimalizm przejawia się w ograniczeniu środków wyrazu, rezygnacji z dekoracyjności na rzecz klarowności relacji forma, tworzywo, technologia. Prace prezentowane w ramach wystawy „Industrial glass” w Black Frame przy Concordia Design zostały zrealizowane jako projekt badawczy w Hucie szkła im. prof. Zbigniewa Horbowego Katedry Szkła Wydziału Ceramiki i Szkła Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu.

Beata Mak-Sobota - artystka i projektantka szkła. Absolwentka Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu. Od roku 1994 zawodowo związana z Akademią - Wydziałem Ceramiki i Szkła, od 2014 roku na stanowisku profesora uczelni kieruje Pracownią Projektowania Integrującego w Katedrze Szkła. Pracę nauczyciela akademickiego łączy z aktywną pracą naukową, artystyczną i organizacyjną. W kadencji 2008-2012 pełniła funkcję kierownika Katedry Szkła, w latach 2016-2024 przez dwie kadencje funkcję Prorektora ds. dydaktycznych i studenckich, a obecnie pełni obowiązki związane z funkcją Dziekana Wydziału Ceramiki i Szkła. Twórczo pracuje w obszarach szkła artystycznego i designu eksperymentalnego, eksplorując potencjał formalny szkła, w kontekście kinetycznego wymiaru przedmiotu i obiektu, a także w kontekście łączenia szkła z innym tworzywem.  Obiekty, cykle prac, zrealizowane projekty prezentowała na blisko 30 wystawach indywidualnych i ponad 100 zbiorowych w kraju i za granicą między innymi w Austrii, Czechach, Holandii, Szwecji, Belgii i Niemczech. Jej prace znajdują się w polskich i zagranicznych zbiorach muzealnych oraz kolekcjach prywatnych w kraju i za granicą.