STOP.KLATKA - 19.07, g.18.00
Galeria Szkła i Ceramiki
pl. Kościuszki 9/10
wernisaż: 19.07.2013, piątek, godz. 18.00
Artyści: Ryszard Więckowski, Kalina Bańka, Katarzyna Pyka, Kamila Widz
[...] Wystawa „STOP.KLATKA" prezentuje autonomiczne, zindywidualizowane postawy twórcze młodych artystek i ich nauczyciela. Zdefiniowane za pomocą klasycznych technik witrażowych, ale też z użyciem lustrzanych tafli i płytek szkła stworzonych przez zgrzewy, w piecach elektrycznych metodą zwaną „fusing", zawsze jednak ożywianych przy pomocy nieodzownego, celowo użytego światła.
Nadrzędnym celem, jaki postawili sobie prezentowani artyści, jest pokazanie ich różnorodnych światów tak, aby stały się wobec siebie komplementarne. Każdy z nich prezentuje zamkniętą grupę kadrów ze swojej, osobistej, projekcji doznań, przemyśleń i postaw wobec świata.
Na wystawie pojawiają się odniesienia do doświadczeń kulturowych, cytaty z poetów i filozofów oraz własna ich interpretacja - jak chociażby w rozważaniach na temat czasu zmieniającego materię szkła. W monochromatycznych pracach Katarzyny Pyki są one rodzajem zapisu pamięci i alegorią przemijania. Subtelne różnice, pęknięcia, rysy i cytowane teksty tworzą osobiste pole widzenia autorki, zaś świadomy wybór fragmentów poetyckich wskazuje na te treści, które wydają się dla artystki szczególnie ważne.
Inną estetykę znajdziemy w ekspresyjnych, „ulicznych" wypowiedziach Kaliny Bańki, oscylujących wokół tematu siedmiu grzechów głównych. Paradoksalnie wydaje się, że wielobarwne kompozycje - nawiązujące w warstwie estetycznej do sztuki ulicy, graffiti, vlepek - stoją najbliżej pierwotnej roli dla witraża.
Zupełnie odległą stylistykę i tematykę odnajdziemy w wyważonych, estetyzujących, eleganckich obrazach Kamili Widz, która skupia się na działaniu szklanych układów kompozycyjnych poprzez wzajemne przenikanie się płaszczyzn. Powielone plany oraz naruszona struktura szkła zostały połączone z czernią i lustrem, wprowadzając kontrast.
Ryszard Więckowski prezentuje na wystawie perfekcyjnie wykonane kompozycje, które są na tyle wyważone i doskonałe, że wydaje się jakby autor zrobił je „bez wysiłku". Wszystko w nich jest na właściwym miejscu, przemyślane i celowe, toteż emanuje z nich harmonia i spokój.
fragment tekstu do wystawy: prof. Małgorzata Dajewska
Dziekan Wydziału Ceramiki i Szkła
Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu
Zapraszamy,
n.a
