Wystawa artysty w Muzeum Architektury to obrazy i rysunki z ostatnich lat, kontynuacja dotychczasowych eksperymentów artysty z „malowaniem światłem”, na których jego twórczość skupia się już od 1968r.
Chwałczyk Jan jest uczniem Eugeniusza Gepperta ;awangardowy malarz i rzeźbiarz, konceptualista, twórca instalacji, organizator życia artystycznego. Członek Grupy Wrocławskiej. Głównym tworzywem sztuki Chwałczyka jest światło, a tematem relacje światła i przestrzeni. Od 1968 w cyklach przestrzennych kompozycji Portrety i Autoportrety światła wywoływał efekty zwielokrotnionego odbicia światła i cienia mieszając formy materialne z iluzją. Przekreślając granice między nauką a sztuką tworzył artystyczne ekwiwalenty optycznych pojęć i naukowych teorii. Uzyskiwał efekty wizualne zbliżone do op-artu. W podejmowanych od 1971 akcjach poruszał problem wpływu sztuki na życie jednostki i społeczeństwa. W latach 1972-1977 prowadził we Wrocławiu Galerię Sztuki Informacji Kreatywnej. Znane prace: Portret przestrzenny addytywny (1967), Portret sztuki (1972), Reproduktor światła L (1977).
