Pracownicy Katedry
Kierownik Katedry – dr hab. Michał Matuszczyk, prof. ASP – konserwator zabytków, oprócz pracy dydaktycznej, zajmuje się konserwacją i restauracją dzieł sztuki, głównie malarstwa ściennego, rzeźby polichromowanej i ceramiki. Dodatkowo prowadzi badania nad materiałami konserwatorskimi, publikuje w pismach branżowych. Pasje inne: polowanie na tanie loty, wolny czas przeznacza na podróże bliskie, dalekie i bardzo dalekie – czasem nawet z przyjaciółmi z naszej Katedry.
dr hab. Henryk Stoksik, prof. ASP – Specjalizuje się w ceramice archeologicznej i współczesnej, rzeczoznawca mykolog, posiada liczne publikacje, wnioski racjonalizatorskie, projekty i realizacje. Pasje inne: sporty zespołowe ze wskazaniem na piłkę siatkową i z dyscypliną dodatkową last minut do Portugalii.
dr Maria Gąsior, ad. – konserwator dzieł sztuki. Zajmuje się konserwacją rzeźby, architektury i ceramiki, badaniami obiektów zabytkowych i instrumentalnymi badaniami materiałów zabytkowych. Stypendystka POLITYKI w roku 2003 – akcja "Zostańcie z Nami". Pasje inne: kultura Peru, Wrocław, Kurpie, Nadbużański Park Krajobrazowy, od niedawna także ornitologia.
dr Ewa Łukaszewicz-Jędrzejewska, ad. – tak jak połówka pracowni 210 – pozdrawiam dr Marie Nitkę i wspólnych znajomych – historyczka sztuki po Uniwersytecie Wrocławskim, ale dr nauk technicznych po Politechnice Wrocławskiej. Prowadzę zajęcia z dokumentacji konserwatorskiej i doktryn konserwatorskich (semestr zimowy). Specjalistka dokumentacji i rewaloryzacji zabytkowej architektury, współpracuje z pracowniami projektującymi rewitalizacje obiektów postindustrialnych, wykonuje dokumentacje i studia historyczno-konserwatorskie, publikuje. Interesuje mnie obiekt zabytkowy jako świadek kultury materialnej i stylu życia poprzednich pokoleń. Czasem pozornie "zwykły" przedmiot wprowadza nas w niezwykłe historie, wywołuje skojarzenia, pobudza do poszukiwań. Tą pasją do odkrywania niezwykłości w zwyczajności, dzielę sie ze studentami na zajęciach z historii kultury. Moja trzecia domena badawcza to pogranicze sztuki i polityki – artysta w czasach dyktatur. Inne polubienia: Wrocław 1900-1945, last minut gdziekolwiek, kino przed południem, wrzesień w Tatrach, Mercury, Cocker i Bonamassa w samochodzie, białe porto, 2 koty i kolorowe buty.
dr Paweł Rzeźnik, ad. – archeolog z upodobaniem studiujący ceramikę zabytkową wczesnego i późnego średniowiecza. W licznych publikacjach naukowych podejmuje prace z zakresu dawnego garncarstwa, mas ceramicznych, narzędzi i technik garncarskich. Wypoczywa w rytmie pór roku, przy muzyce klasycznej, pracach ogrodowych, grillu – koniecznie z czeskim piwem – i podczas pieszych wędrówek.
dr Katarzyna Wantuch, ad. – konserwator dzieł sztuki. Zajmuje się konserwacją malarstwa, rzeźby, dziedzictwa metalowego i szklanego, badaniami obiektów zabytkowych. Pasje inne: techniki malarskie i pozłotnicze, pasjonujące dzieci, narty wczesną wiosną, muzyka Mozarta zwłaszcza głośno w samochodzie z widokiem
dr Łukasz Karkoszka, ad. – Studia na Wydziale Ceramiki i Szkła wrocławskiej ASP. Dyplom zrealizowany w pracowni prof. Przemysława Lasaka w 2005 r. Od 2006 r. pracuje w macierzystej uczelni, obecnie na stanowisku adiunkta w Pracowni Projektowania Ceramiki Artystycznej i Użytkowej w Katedrze Konserwacji i Restauracji Ceramiki i Szkła. Ceramika to medium, które wykorzystuje w swojej twórczości, zarówno w rzeźbie jak i malarstwie. Tematem jego realizacji rzeźbiarskich jest człowiek, jego przetworzony, przeobrażony obraz. Człowiek jest dla niego tylko pretekstem do kreowania idealnej formy, do pracy nad bryłą. Podobnie w realizacjach malarskich, najważniejsze jest doświadczenie materii, kolorystyki i struktury glin, szkliw i angob.
dr hab. Marcin Czeski, ad. – artysta witrażysta, konserwator i restaurator witraży, w latach 2012 – 2017 rzeczoznawca Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w dziedzinie witrażownictwa. Zajmuje się konserwacją i restauracją witraży oraz wykonuje liczne autorskie prace witrażownicze w obiektach architektury. Głównie interesuje go praca i hobby, czyli tworzenie nowych i konserwacja zabytkowych witraży. Mieszka poza Wrocławiem na wsi, co jest nie bez znaczenia dla jego samopoczucia.
mgr Piotr Romiński – artysta ceramik, uprawia ceramikę unikatową i przemysłową,rysunek, odtwarza dawne sposoby wypału ceramiki - piec raku, piec papierowy, piec węgierski. Brał udział w ponad 70 wystawach w kraju i za granicą, prace w zbiorach muzealnych i prywatnych w kraju i za granicą. Stypendysta POLITYKI za rok 2004 - akcja "Zostańcie z Nami". Pasje inne: trekking poza sezonem, narty u Czechów, historia Nysy/Neisse, ostra strzelanka w wirtualu i film na dzień dobry, mocna czarna i słodka kawa i 21 innych.
mgr Katarzyna Czaja-Arkabus, as. – absolwentka Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu. Dyplom obroniła w 2015 roku w pracowni Konserwacji i Restauracji Witraży, w której obecnie jest asystentką. Na co dzień zajmuje się pracą dydaktyczną oraz witrażownictwem - zarówno konserwacją, jak i współpracą przy nowych realizacjach. Poza pracą pasjonują ją nocne letnie spacery, literatura i dobre towarzystwo...
mgr Natalia Moszak, as. – Ukończyła Akademię Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu (Malarstwo 2009, Restauracja i Rekonstrukcja Ceramiki i Szkła 2014, Sztuka i Wzornictwo Szkła 2017). Odbyła studia w ramach programu stypendialnego Erasmus na Faculdade de Ciências da Universidade de Lisboa, Portugalia (2012). Ukończyła organizowany przez International Academic Projects kurs pt. Conservation of Glass Objects (2015). Była uczestnikiem międzynarodowej konferencji ICOM – CC pt. RECENT ADVANCES IN GLASS AND CERAMICS CONSERVATION (2016) oraz międzynarodowego Sympozjum Ceramiki i Szkła OSTRAKON (2014, 2015, 2017). Pracuje w zespołach przy licznych pracach konserwatorskich obiektów szklanych, obrazów oraz rzeźby polichromowanej. Pasje inne: teatr, film, rośliny, podróże, kuchnia wegetariańska.
dr Maria Nitka, as. – Podobnie jak pierwsza połówka „pracowni 210" historyczka sztuki z Uniwersytetu Wrocławskiego, gdzie obroniła pracę doktorską Twórczość malarzy polskich na terenie Rzymu w XIX wieku. Studiowałam też na Università di Roma Tre oraz Technische Universität w Berlinie. Największą przygodą mego naukowego życia była praca w Korpusie dzieł malarskich Henryka Siemiradzkiego – wciąż najdroższego polskiego malarza, jedynego (chyba) artysty na świecie, którego obrazy stały się asumptem dla powstania dwóch narodowych muzeów odmiennych nacji: Polaków – Muzeum Narodowe w Krakowie i Rosjan – Muzeum Rosyjskie w Petersburgu. Międzynarodowy aspekt twórczości Siemiradzkiego ukazuje publikacja Henryk Siemiradzki and the International Artistic Milieu in Rome, pod redakcją Agnieszki Kluczewskiej-Wójcik i moją, owoc konferencji w Stacji PAN w Rzymie. Interesuje mnie sztuka Europy Środkowo-Wschodniej w globalnym XIX wieku, problem wymiany kulturowej, pomiędzy tą częścią Europy, a resztą kontynentu, a nawet Świata. Globalna perspektywa łączy się dla mnie zawsze z lokalną dlatego brałam udział w redakcji katalogu sztuki w Polsce (powiat Trzebnica), pracowałam w wydziale eksperckim Instytutu POLONIKA, opiekując się polską spuścizną kulturową poza granicami, zwłaszcza na Wschodzie. Staram się zawsze łączyć praktykę badań podstawowych z refleksją teoretyczną, pozwalającą wykorzystać nowoczesne narzędzia współczesnej humanistyki, by zobaczyć, zrozumieć i opisać zapomniane, lokalne dziedzictwo kulturowe, co zawsze przyczynia się do najważniejszego oclenia go i jego ochrony. Dbanie o pozostawione nam dziedzictwo kulturowe pojmuję jako część troski o naszą planetę i nas samych, za Rieglem widząc związek pomiędzy zabytkami kultury i przyrody. Tego połączenia natury i sztuki poszukuję w podróżach najchętniej po włoskich bezdrożach, ale też wciąż na nowo odkrywanych Sudetach oraz po terenach dawnej, wielokulturowej Rzeczpospolitej, zwłaszcza obszarze Wielkiego Księstwa Litewskiego. Prowadzę zajęcia ze styloznawstwa oraz doktryn konserwatorskich i restauratorskich (semestr letni).
dr Marek Weselski, as. – chemik z wykształcenia, chemik z zamiłowania…. absolwent Wydziału Chemii Uniwersytetu Wrocławskiego, doktor nauk chemicznych, specjalizacja chemia nieorganiczna. Zainteresowania: historia, ogród, bieganie, gwiaździstego nieba podziwianie…
mgr Agata Środa, as. – ukończyła Konserwację i Restaurację Dzieł Sztuki w zakresie konserwacji i restauracji ceramiki i szkła na Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu w 2020 roku. Dyplom Od 2020 roku pracuję, jako asystentka w Pracowni Konserwacji i Restauracji witraży oraz Pracowni Technologii i Technik Szklarskich. na rodzimej uczelni. Prowadzę zajęcia z Teorii i Praktyki Witrażownictwa oraz Technik obróbki szkła. Zajmuję się konserwacją i restauracją zabytkowych witraży.
mgr Iwona Stefaniak, as. – absolwentka Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu. Dyplom obroniła w 2015 roku w pracowni Konserwacji i Restauracji Ceramiki, w której obecnie jest asystentką.