Skimoji (akronim słów Skibińska i emoji) to próba transferu kolektywnego komunikatu społecznego do tkanki architektonicznej Starych Bronowic. Materiałem budulcowym dla wizualnego manifestu o zabarwieniu emocjonalnym są spersonifikowane emotikony wykonane przez dr hab. Dominikę Sobolewską podczas dwutygodniowego okresu rezydencji w Lublinie.
Dr hab.Dominika Sobolewska o projekcie: "W celu spontanicznego zobrazowania stanu ducha najmłodszego pokolenia mieszkańców, podczas wielokrotnych wizyt na ul. Skibińskiej i okolicach przeprowadziłam z nimi szereg indywidualnych konfrontacji. Dając im do wyboru jedną, spośród szeregu emotikon zachęciłam następnie do jej inscenizowania. Każde z dzieci zostało sfotografowane w pozie, jaka odzwierciedlać miała wybrany przez nie emoji. Zebrane w ten sposób wizerunki uczestników posłużyły mi następnie do zaprojektowania ich własnych emotikon. Podobizny naniesione zostały na formatki przypominające nawiązujące podkonstrukcją do czasz satelitarnych, a następnie swobodnie rozmieszczone na bocznej fasadzie jednego z budynków mieszkalnych ul. Skibińskiej*.
Anteny stanowią dominujący akcent wystroju tutejszych ulic, co w moim przekonaniu jest wyrazem głębokiej chęci nawiązywania kontaktu ze Światem zewnętrznym. Podążając za duchem takich pragnień, biorąc pod uwagę nowe pokolenie mieszkańców, postanowiłam zastąpić technologie lat ubiegłych elementami pochodzącymi z powszechnie dziś uczęszczanej, (żeby nie powiedzieć przeżywanej) rzeczywistości internetowej. Mam tu na myśli obrazkowy język komunikatorów internetowych, tzw. Emoji. Grupa 'wspinających się' na kamienicę min i gestów jest z jednej strony żartobliwą ingerencją w przestrzeń architektury, z drugiej ufizycznieniem (zatrzymaniem w stanie skupienia) treści wywodzących się z niewidzialnych technologii internetowych ( tzw. Ubiquitous computing).
Dynamika ich rozmieszczenia, swego rodzaju inwazja dzieciaków- aniołków, dzieciaków-flirciarzy czy też dzieciaków-myślicieli odzwierciedlać ma osobliwy charakter zamieszkującego dzielnicę młodego pokolenia".
*Wybór padł na kamienicę numer 14 z racji jej położenia w połowie ul. Skibińskiej oraz sąsiedztwa z ulicami, których mieszkańcy uczestniczyli w projekcie. Walorem jest również jej bliska odległość od Punktu Kultury oraz dobra widoczność ściany od strony ul. Łęczyńskiej
..............................................................
info. zam.: Magdalena Kacprzak- Gagatek
