La Petite Mort / Mała śmierć

Zapraszamy na wernisaż, który odbędzie się 23 maja o godz. 18:00 w MiserArt.

Mała śmierć jest koncepcją wystawy prezentującą teksty kultury, w których utrata staje się wentylem do narodzin ekspresji. Do współpracy zaproszone zostały osoby artystyczne, które poprzez swoją praktykę, odzyskują prawo do przyjemności, bądź poczucia sprawczości względem swojego bycia. Zestaw ukazywanych prac jest wachlarzem strategii artystycznych, które afirmatywnie przepisują historię kultury, nie pomijając jednak jej przemocowego wymiaru. Artyści/stki, przenosząc na język wizualny swoje doświadczenia, umożliwiają poddanie krytycznej refleksji uczuć, które tak często nam współcześnie towarzyszą. Dzieła badają paradoksalny stosunek odnajdowania spokoju w ryzyku, koszty euforycznych uniesień, poszukiwanie własnej tożsamości pod wpływem kultury masowej, współczesny poza duchowy mistycyzm oraz wrażliwość na codzienność. Wystawa będzie dopełniona programem performatywnym oraz eksperymentalnymi dj setami, podkreślającymi efemeryczny wymiar uczuć opisywanych w ramach eksponowanych prac.

osoby artystyczne: Leandra, Mattia Spich, Mikołaj Sobotka, Justyna Baśnik, Paweł Baśnik, Nikita Krzyżanowska, Jędrzej Sierpiński, Michał Kowalczys, Honorata Martin, Milan Zientara, Piotr Tadeusz Mosur, Bogna Burska, Wiktoria Wójcikiewicz, Boża Bożena

Tekst kuratorski:
Uczucia najbardziej satysfakcjonujące mają tendencje do polaryzowania biegunów moralnych. Dopamina jako neuroprzekaźnik zostaje uwalniana ze względu na doświadczanie cudzego uroku, rodząc przy tym zachowania agresywne. Organizm ludzki naturalnie stara się normalizować poziom zużywanej energii na emocjonalne uniesienia, poświadczając o jednej charakterystycznej cesze jego budowy – sprzeczności. Z języka francuskiego Mała śmierć to określenie potocznie opisujące orgazm. Sugerowałoby to, iż fakt łączenia się w stosunku seksualnym z innymi osobami pozbawia nas części własnej świadomości, czy tożsamości, a masturbacja czyni nasze łóżko kokonem zalanym płynem wrażliwości. Strata jednak jest matką nowych form ekspresji. Smak owocu straty jest niedookreślony, a rozmowa o nim przychodzi ciężko. Zazwyczaj zastanawia nas okres owocowania straty, a nie czym ten owoc faktycznie jest.

Mijając w podróży wypadek, bacznie go oglądamy, do momentu gdy kręgosłup nie pozwala obrócić głowy o kolejne stopnie. W momentach ekstazy, jak i rozpaczy wzywamy imię tego samego pana nadaremno. Odejście od naiwnej idei sensu, rodzi wolność od oczekiwań planu boskiego, a istnienie staje się decyzją wyzbytą z podziału piekło/niebo. Śmierć ma wymiar egalitarny, jednak przyjemność już nie. To stawia mordercę w pozycji najbardziej uprzywilejowanej, samobójcę w klasie średniej, a marny ten który żyje i żyć daje.

A ty?
Zamiast seksu
Uprawiasz ekstraktywizm mojego zasobu
Więcej Ci sekretu nie powierzę
Tym bardziej bogu

kuratorx: Michał Kowalczys

Wystawa jest częścią realizacji dyplomu magisterskiego w Pracowni Sztuki w Przestrzeni Publicznej prowadzonej przez Tomasza Opanię oraz Lilianę Zeic na wydziale Mediacji Sztuki wrocławskiej Akademii Sztuk Pięknych.