Przejdź do treści

Marcus Lüpertz

malarz, grafik i rzeźbiarz, autor projektów witraży i scenografii, poeta

Urodził się w Libercu w 1941 r., od 1948 r. mieszka w Niemczech. Swą edukację artystyczną rozpoczął od nauki w szkole rzemiosł w Krefeld, następnie podjął studia na Akademii Sztuk Pięknych w Düsseldorfie, które uzupełnił pobytem w klasztorze Maria Laach, gdzie studiował tamtejsze przedstawienie drogi krzyżowej i męki Pańskiej. Przez rok pracował w kopalni odkrywkowej i przy budowie dróg. Po krótkim pobycie w Paryżu powrócił do Niemiec i w 1962 r. osiadł w Berlinie, na którego artystycznej scenie wsławił się w drugiej połowie lat 60. XX w. „malarstwem dytyrambycznym”, będącym manifestacją jego wiary w głęboko zakorzenioną, źródłową potrzebę uprawiania sztuki i w jej ekstatyczny, życiodajny wymiar [1]. Jak podkreśla sam artysta: prace z tego okresu podbite „dionizyjskim natchnieniem”, ukazują „Wdzięk i różnorodność XX stulecia” [2], co brzmi dość ironicznie, zwłaszcza że były one próbą konfrontacji z hitlerowską przeszłością Niemiec, przeprowadzoną w oparciu o nazistowską ikonografię i gwałtowną ekspresję malarskiego gestu. W końcu lat 70. i w latach 80. XX w., wraz z Anselmem Kieferem, Georgiem Baselitzem, Jorgiem Immendorfem i Penckiem, stworzył podstawy pod sztukę Nowej Ekspresji – Neue Wilde. Po okresie Neue Wilde nastąpił w jego twórczości zwrot w stronę tradycji i historii malarstwa europejskiego, którego stał się interpretatorem i znawcą.

Porzucił „postawę zaangażowaną” i, odwołując się do motywów antycznego Babilonu i Lupolis, skoncentrował się w większym stopniu na formalnych, niż znaczeniowych aspektach dzieła. Jak zauważa prof. Przemysław Pintal „od 1977 r. rozwija ideę malarstwa w malarstwie, wykorzystuje cytaty dobierane z zasobów wielkiej tradycji malarskiej, budując własną refleksję dotyczącą istoty i rozwoju malarstwa XX wieku” [3].

Marcus Lüpertz jest założycielem Galerii Grosgorschen 35 w Berlinie, organizatorem pierwszego Biennale Berlińskiego. W 1974 r. rozpoczął pracę na Akademii w Karlsruhe, której profesorem został w 1976 r. W 1984 r. przebywał w Nowym Jorku. Od 1986 r. wykłada na Akademii w Düsseldorfie, której rektorem został w 1998 r.

Artysta jest także autorem wielu artykułów i prac teoretycznych o sztuce, które uzupełnia długa lista wywiadów, w których Lüpertz przedstawiał zagadnienia związane z funkcją sztuki we współczesnym świecie.

Tytuł doctora honoris causa ASP we Wrocławiu otrzymał w 2006 r.

____________________

[1]    J. Modzelewski, Recenzja dorobku prof. Markusa Lüperca..., Warszawa 2006
[2]    Za: A. Klimczak-Dobrzaniecki, Recenzja dorobku prof. Markusa Lüperca..., Wrocław 2006
[3]    P. Pintal, Wniosek w sprawie nadania tytułu doktora honoris causa..., Wrocław 2006