Pracownia Konserwacji i Restauracji Witraży
Celem Pracowni jest nauka rozpoznawania obiektu witrażowego w całej jego złożoności materiałowej, co umożliwia prawidłowe wykonanie projektu konserwatorskiego. Zajęcia uwzględniają zarówno zdobywanie wiedzy teoretycznej, jak i praktycznej w dziedzinie dawnych i obecnych materiałów i technik konserwatorskich. Studenci poznają elementy składowe obiektu witrażowego, dowiadują się o ich właściwościach fizykochemicznych oraz procesach korozyjnych w nich zachodzących. Zajęcia praktyczne obejmują część samodzielnej pracy z materiałem zabytkowym od wstępnej analizy po końcowe zabiegi konserwatorskie oraz ich dokumentację.
Pracownia ściśle powiązana jest z Pracownią Konserwacji i Restauracji Witraży Ł2 (Plac Polski), w której student przygotowuje się do kontaktu z obiektem zabytkowym. Nacisk położony jest na szerokie rozumienie zabytku w jego kontekście, który ma wpływ na stan jego zachowania. W ramach dyplomów pracownia ściśle współpracuje z instytucjami kultury i sztuki (muzeami, galeriami itp.) oraz z innymi pracowniami katedry Konserwacji i Restauracji Ceramiki i Szkła.
Przedmioty
Konserwacjai restauracja witraży
Metodyka konserwacji i restauracji witraży
Zapisy
Podstawowym kryterium jest bycie studentem kierunku Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki w zakresie Konserwacji i Restauracji Ceramiki i Szkła (zaliczenie I, II roku studiów, wywiązanie się z założeń programowych), na którym zajęcia te są odbywają się na III-VI roku studiów.
Brak możliwości przyjęcia osób z poza kierunku Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki.
Lektury
- W. Frodl, Pojęcia i kryteria wartościowania zabytków i ich oddziaływanie na praktykę konserwatorską
- J. Kunicki-goldfinger, Zabytkowe szkło: od badań do konserwacji
- S.P. Koob, Conservation and care of glass objects
- E. Greiner-Wronowa, Archeometria szkieł zabytkowych
