Indywidualna wystawa ceramiki artystycznej w ramach projektu Gaude Polonia.
Domek Miedziorytnika
ul. Św. Mikołaja 1
kurator: prof. Krzysztof Rozpondek
otwarcie wystawy: 13 lipca 2019 o godzinie 17.00
Razalina Busel - IZOLACJA.
Czego boi się człowiek we współczesnym świecie? Co nie pozwala mu żyć tak, jak by chciał? Co wpływa na jakość jego życia?
Powiększanie się aglomeracji miejskich, rozwój technologii i przyśpieszenie rytmu życia sprawiają, iż coraz więcej osób odczuwa samotność. Mimo tłumów ludzi żyjących wokół, stajemy się dramatycznie samotni.
Niektórzy, zamiast spacerów ulicznych wolą pozostawać w swoich mieszkaniach. Być może, staje się to z powodu konfliktów wewnętrznych i lęków, których korzenie sięgają dzieciństwa i przeradzają się w fobie u dorosłych. Wiele osób doznaje strachu przed społeczeństwem i ma problemy z komunikacją, nie mogąc znaleźć pracy lub pozyskać przyjaciół. Ci, którzy nie radzą sobie z adaptacją społeczną, niejednokrotnie stają się bezdomnymi.
Strach, fobie, panika, trwoga i niepokój często atakują ludzi, jednak uczucia te są nieodzowne i odgrywają ważną rolę w dążeniu do przetrwania. Istnieje granica między normą, a patologią. Sytuacja, gdy człowiek jest w stanie zapanować nad swoim lękiem - to norma, jeżeli żywiołowy strach zaczyna panować nad jego zachowaniem - to patologia. Intensywna praca nad sobą pozwala w jakimś stopniu kontrolować związane
z tym emocje.
Nieopanowany lęk wywiera negatywny wpływ na psychikę i powoduje neurozy, tiki i depresje.
Boimy się przede wszystkim śmierci, starości i choroby, ale odczuwamy też strach związany z koniecznością komunikacji, strach niespełnienia pragnień, strach przed zmianami, strach przed wyborem, strach przed popełnieniem błędu, strach wynikający
z niewiedzy i nierozumienia przyszłości, strach samotności...
Uczucia te trzymają człowieka w stałym napięciu, uniemożliwiają trzeźwą ocenę sytuacji, krępują i blokują działania. Nie dają szans na odprężenie i nie pozwalają poczuć się swobodnie.
Możemy mieć pragnienia, lecz nie robimy nic w celu ich spełnienia, bo obawiamy się zmian, boimy się realizacji swoich marzeń. Człowiek zastyga, nie stawia kolejnego kroku do przodu. Strach sprawia, że zaczynamy narzekać i odkładać zdecydowane działania. To prowadzi do ograniczenia, do utraty wolności, do zamknięcia w sobie, do pogłębiającej się izolacji…
Projekt ,,Izolacja" nawiązuje do lęków, obaw, fobii i ataków paniki, które towarzyszą życiu współczesnego człowieka. Poprzez swoje działanie chcę zwrócić uwagę na ten aspekt psychologii i przekonać ludzi do zwalczania swych strachów, przeszkadzających w normalnym życiu i zdrowiu. Niekontrolowany stres przeszkadza samookreśleniu, samoidentyfikacji, samorealizacji. Odbiera poczucie komfortu, swobodę i radość życia, trzyma w izolacji.
Jednak przede wszystkim projekt związany jest z moimi osobistymi problemami
i stanowi próbę opanowania poczucia moich własnych lęków. Realizacja polega na uruchomieniu wrażeń dotykowych. Składa się na nią seria interaktywnych obiektów ceramicznych, podobnych do siebie zewnętrznie, lecz zróżnicowanych poprzez ich wnętrza i zawartość. Bryły o prostych kształtach posiadają otwory, do których można włożyć rękę. Pod zewnętrzną osłoną za każdym razem może ukrywać się coś nowego
i nieoczekiwanego. Określoną atmosferę wzmacniają efekty audiowizualne.
Projekt został zrealizowany pod opieką prof. Krzysztofa Rozpondka w Katedrze Ceramiki Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu, w ramach programu stypendialnego Gaude Polonia Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego w 2019 r.
zamieściła: Joanna Opalska-Brzecla
