Przejdź do treści

Wystawa prof. Władysława Wincze w Ośrodku Dokumentacji Sztuki ASP (FOTORELACJA)

Ogłoszenie
Opublikowano 26 kwi 2018

Zapraszamy do obejrzenia fotorelacji z wernisażu.

Na wystawie w Ośrodku Dokumentacji Sztuki Akademii Sztuk Pięknych im. E. Gepperta we Wrocławiu prezentowane są meble, projekty wnętrz wrocławskich (m.in. wnętrze rektoratu i sali senatu PWSSP, wnętrze Teatru Rozmaitości, zespół kawiarniany na Wzgórzu Partyzantów), projekt wnętrza typowego oraz grafiki, szkice wojenne i projekty mebli autorstwa prof. Władysława Wincze.

Wernisaż odbyl się 10 maja 2018 o godz. 14:30 w Ośrodku Dokumentacji Sztuki ASP.

Wystawa potrwa do 15 marca 2019 roku. 

***

Władysław Wincze urodził się w 1905 r. w Odessie. Absolwent warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. Studiował malarstwo pod kierunkiem Tadeusza Pruszkowskiego i Karola Tichego (dyplom w 1935 r.) oraz architekturę wnętrz pod kierunkiem Wojciecha Jastrzębowskiego (dyplom w 1949 r.).

W latach 1925-1928, równocześnie ze studiami w Akademii Sztuk Pięknych, studiował architekturę na Politechnice Warszawskiej.

W latach 1936-1938 asystent prof. Józefa Czajkowskiego w pracowni Kompozycji Brył i Płaszczyzn. W tym czasie pracuje także u prof. W. Jastrzębowskiego przy realizacji jego projektu cmentarza legionistów i grobowca serca marszałka Józefa Piłsudskiego na Rossie w Wilnie.

Od 1936 r. członek Spółdzielni „Ład" Artystów Plastyków w Warszawie.

W latach 1940-1944, wspólnie z Olgierdem Szlekysem, prowadził stolarnię w Warszawie realizując projekty mebli. Działalność tą przerwał wybuch Powstania Warszawskiego. Wincze służył w kierownictwie obrony artyleryjskiej i przeciwlotniczej Mokotowa. Po upadku Powstania trafił do obozów jenieckich w Niemczech.

Od roku 1948, przez trzy lata, pełnił funkcję dyrektora Spółdzielni „Ład" oraz doradcy Ministerstwa Przemysłu do spraw plastycznych.

W 1948 r. podjął pracę dydaktyczną w PWSSP we Wrocławiu na stanowisku zastępcy profesora, następnie profesora. Zorganizował i kierował Zakładem Metalu i Drewna. W latach 1950-1972 był dziekanem Katedry Architektury Wnętrz. Od 1975 do 1983 r., będąc już na emeryturze kierował pracownią.

 Jest autorem i współautorem wielu projektów z architektury wnętrz i meblarstwa m.in. „Domu Mody" we Wrocławiu (1950), gabinetu prof. Ludwika Hirszfelda w Instytucie Immunologii we Wrocławiu (1951), Klubu TPPR-u we Wrocławiu (1951), w latach 1950-1952 pracuje w Miastoprojekcie - Nowa Huta realizując tam liczne wnętrza; Kawiarnia i kwiaciarnia KDM we Wrocławiu (1955), wnętrze Teatru Rozmaitości we Wrocławiu (1960), polichromia kamieniczek Starego Rynku i Placu Solnego (w zespole, 1960), wnętrze rektoratu i senatu w PWSSP (1963), zespół kawiarniany na Wzgórzu Partyzantów we Wrocławiu (1976).


info: K. Wiktor

zdjęcia: M. Pietrzak 

zamieściła A. Zaczek-Gbiorczyk 

Pozostałe aktualności